home
 
06-04-2006: Open brief aan de gemeenteraad van Maassluis

 
Beste vrienden van de raad,

Binnenkort gaat het C2000 communicatiesysteem ook hier definitief ingevoerd worden. De Nederlandse Vereniging van Journalisten en de vereniging Mediabelangen waarin een aantal Rotterdamse journalisten zijn vertegenwoordigd, maken zich al geruime tijd druk over deze ontwikkeling, waardoor we straks niet meer kunnen meeluisteren met de hulpdiensten en volledig afhankelijk worden van hetgeen de voorlichters willen loslaten.

Op dit moment ligt er al een verzoek bij burgemeester Karssen van ondergetekende, omdat de botsing tussen trein en auto bij de overweg naar het Balkon voor de politie geen reden was om de pers te waarschuwen of achteraf te informeren. "Er waren geen gewonden, dus het was geen gebeurtenis van belang". Dat het hier een politiek en maatschappelijk gevoelig onderwerp betreft hoef ik jullie niet uit te leggen. De afweging of iets nieuwswaarde heeft is ook geen taak van de politie maar van de media. Ondergetekende was aanwezig dankzij het feit dat de alarmeringen van de brandweer nog wel zijn op te vangen met een 'pieper', maar het voortbestaan daarvan staat ook op losse schroeven. Er is al een meldkamer in Brabant die een verbod heeft geëist "om vervelende vragen te voorkomen".

Al langere tijd is Maassluis het verdomhoekje van de regionale persvoorlichting. Grote (arrestaties ivm moordzaken) maar ook kleine berichten halen de krant niet meer. Niet omdat de kranten niet willen publiceren maar omdat de politie de berichten binnenskamers houdt. Natuurlijk zijn er tal van redenen te bedenken om zaken niet te openbaren, het belang van het onderzoek is daarvan een geheel legitieme.

Toch is er een maatschappelijk belang aanwezig om wel te communiceren en te publiceren. Wie immers weet dat er in zijn omgeving diefstallen worden gepleegd is extra oplettend. Wie iets verdachts ziet en de volgende dag leest dat er daadwerkelijk iets is gebeurd kan informatie verstrekken. We gaan immers niet voor elke vreemdeling de politie bellen, maar wel als je weet dat er bij jou om de hoek is ingebroken. En wie wel de politie belt om alarm te slaan kan in de krant terug lezen of zijn telefoontje nut heeft gehad.

De politie kan wachten met het publiceren van zaken tot voldoende sterkte aanwezig is om een team te formeren. Daarmee ontneemt zij de pers de mogelijkheid om zelf een trend te signaleren en ontneemt zij de bevolking de mogelijkheid om eigen keuzes te maken op deze onderwerpen. Simpel voorbeeld, als er een tasjesrover actief is in mijn buurt breng ik de baby-oppas liever zelf naar huis dan dat ik haar laat fietsen. De politie zal zich verweren door te vertellen dat er regelmatig gewaarschuwd wordt, maar in dat geval ligt de afweging bij de dienstdoende voorlichter en niet bij u en mij.

Bovendien is de persvoorlichting centraal (vanuit het hoofdbureau in Rotterdam) geregeld en niet op districtsniveau. Vorig jaar kon ik op de voorpagina van de Schakel melden dat er buitenboordmotoren werden gestolen in de vlieten. De politie maakte hier geen melding van omdat het een kruimel was in de massa voorvallen in de hele regio, terwijl ik toevallig iemand sprak die wist te vertellen dat hij bij aangifte in Maassluis de vijfde al was.

Het is allemaal lekker rustig als je niets in de krant leest. Of dat de meest wenselijke situatie is daarover verschilt de pers in elk geval van mening met de minister van Binnenlandse zaken. Het voorval aan de Industrieweg is wel het meest schrijnende dat ik hier kan optekenen. Een voorlichter van de politie Zuid Holland zuid verwoordde het als dat "de afdeling voorlichting er niet is om de commerciële geneugten van de pers te bevredigen." Een houding die niet past in een democratie.

Overigens wil ik burgemeester Karssen de kans geven om met een reactie te komen, maar bovenstaand verhaal onderstreept het feit dat je nooit genoeg kunt communiceren

vriendelijke groet,

Roger van der Kraan
   
  home